„მუშის სიმართლე“ (№1, 2, 1918, ბათუმი) - ყოველკვირეული გაზეთი. რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის (ბოლშევიკების) ბათომის კომიტეტის ორგანო. რედაქტორი - სარედაქციო კოლეგია. ე. ი. მახარაძის სტამბა. სულ გამოვიდა 22 და 29 იანვრით დათარიღებული ოთხგვერდიანი გაზეთის ორი ნომერი. პარტიული გამოცემის ამოცანებიდან გამომდინარე, „მუშის სიმართლე“ ადგილს ძირითადად უთმობს ბოლშევიკების საქმიანობის ამსახველ მასალას და კრიტიკულად აფასებს მენშევიკების მოღვაწეობას. განსაკუთრებით მწვავეა მისი პოზიცია გაზეთების - „კავკაზსკი რაბოჩისა“ და „ერთობის“ მიმართ. ამ ყაიდის პუბლიკაციები თავს იყრის რუბრიკაში „პრესა“, ხოლო რუბრიკით „საზღვარ გარეთ“ წარმოდგენილია საერთაშორისო ახალი ამბები. გაზეთი არ გამოირჩევა შინაარსობრივი მრავალფეროვნებით. მისი ავტორები ბოლშევიკური პარტიის აპოლოგეტებად გვევლინებიან და ყოველმხრივ ცდილობენ მენშევიკური პარტიის დაკნინებას. მაგალითად, მსგავსი მიზანდასახულობისაა მიხ. კახიანის „კლასთა ბრძოლა და სამოქალაქო ზავი?“, მ. უბნელის „მობილიზაციის გარშემო“, „კ. კიბერ.“ - ის „ვისთან უნდა ვიქნეთ დღეს ჩვენ?“, „კან“ (კონსტანტინე კანდელაკი?) ფსევდონიმით ხელმოწერილი „ძმური სისხლი“ და სხვ. გაზეთში მწირადაა წარმოდგენილი კულტურული ცხოვრების ამსახველი მასალა. უნდა აღინიშნოს „მ. კახის“ (მიხ. კახიანი) რეცენზია „თეატრი და ხელოვნება“, სადაც საუბარია ბათუმის თეატრის სცენაზე წარმოდგენილ სპექტაკლებზე: „ივდითი“, მედეა“, „ვიდრე ჰხვალ უფალო?!“ და „გედი მარქსისტის“ (გედეონ მჟავანაძე) ფსევდონიმით ხელმოწერილი სტატია „მ. გორკი და რევოლუცია“. „შატოს“ ფსევდონიმით იბეჭდება ლექსი „მუშის სიმართლე“, ასევე დეკრეტი „ჯარის უფროსთა არჩევის და მისი ორგანიზაციული მოწყობის შესახებ“. გამოცემაში გვხვდება განცხადებები და შემოწირულობების სია.