„ლიგეია“ (1918, ქუთაისი, თბილისი) - „ცისფერყანწელთა“ პერიოდული გამოცემა. „ლიგეია“ იყო ესერული გაზეთების - „რევოლუციური ნობათისა“ და „შრომის“ - ორკვირეული ლიტერატურული დამატება. სახელი ეწოდა ედგარ პოს პოემის, „ალ–აარააფის“, პერსონაჟი ქალის მიხედვით (მწერლის კალამს ეკუთვნის აგრეთვე მოთხრობა „ლიგეია“). მისი რედაქტორი უცნობია. ჩვენამდე მოაღწია გაზეთის მხოლოდ ორმა ნომერმა: №ა და №ბ, რომლებიც გრიშაშვილის ბიბლიოთეკაშია დაცული. გაზეთში თანამშრომლობდნენ: გალაკტიონ ტაბიძე, ხარიტონ ვარდოშვილი, ვალერიან გაფრინდაშვილი, შალვა კარმელი, გროგოლ ცეცხლაძე, რაჟდენ გვეტაძე, ნიკოლო მიწიშვილი, დია ჩიანელი, იოსებ გრიშაშვილი, კოლაუ ნადირაძე. გამოცემაში მხოლოდ სიმბოლისტური ნაწარმოებები იბეჭდებოდა. მასში გამოქვეყნდა ედგარ პოს „ყორანი“, თარგმნილი გრიგოლ მეგრელიშვილის მიერ. სწორედ „ცისფერყანწელებმა“ შემოიყვანეს ქართულ მწერლობაში ედგარ პო და ლიგეია. აქ დაისტამბა ვალერიან გაფრინდაშვილის საუკეთესო ლექსი - „ვარ მოწყენილი, ვით ზამთარში ნაზი ბეღურა“; ასევე, კნუტ ჰამსუნის მინიატურები. „ლიგეიას“ პროპაგანდას უწევდა ქუთაისელ სოციალ-ფედერალისტთა გაზეთი „ხალხის მეგობარი“.